مدینه
زمان: نیمه دوم ماه رجب سال 60 هجری
حاکم وقت مدینه (ولید بن عتبه) پس از مرگ معاویه دستور یافت تا از امام حسین (ع) برای یزید بیعت بگیرد. حضرت فرمود: «…یزید مردی است شرابخوار و فاسق که به ناحق خون می‌ریزد و اشاعه دهنده فساد است و دستش به خون افراد بی‌گناه آلوده گردیده و شخصیتی همچون من با چنین مرد فاسدی بیعت نمی‌کند».
وقتی که مروان بن حکم بیعت با یزید را از حضرت درخواست کرد امام (ع) فرمود: ای دشمن خدا! دور شو، من از رسول خدا شنیدم که فرمود: «خلافت بر فرزندان ابوسفیان حرام است و اگر معاویه را بر فراز منبر من دیدید، او را بکشید». و امت او چنین دیدند و عمل نکردند و اینک خداوند آنان را به یزید فاسق گرفتار کرده است.
امام (ع) در شب 28 رجب سال 60 هجری همراه با بیشتر خاندان خویش و بعضی یاران، پس از وداع با جدش پیامبر (ص) از مدینه به طرف مکه حرکت کرد.
امام حسین هدف خروج از مدینه را در وصیتنامه‌اش چنین بیان می‌کند:
و جز این نیست که برای اصلاح در میان امت جدم خارج شدم. می‌خواهم امر به معروف و نهی از منکر کرده و به راه و روش جدم (رسول خدا) و پدرم علی (ع) رفتار نمایم.
در این پیش‌نمایش تنها به چند صفحه و اسلاید اشاره شده است. نسخه کامل این مقاله فقط در فایل‌های PPT و PDF قابل دانلود است.
لطفا برای دریافت نسخه کامل (با فایل‌های پاورپوینت و PDF) محصول را خریداری کنید.
با خرید این محصول فایل پاورپوینت (اسلاید) و PDF مربوطه را دریافت خواهید کرد.
لینک دانلود بی‌درنگ پس از پرداخت نمایش داده شده و فایل فشرده مربوط به این مقاله آماده دانلود خواهد بود.
تعداد اسلاید: 27 صفحه | حجم فایل در حدود 1.84 مگابایت | فونت استفاده شده: B Zar | به همراه صفحه عنوان و چند عکس
رمز فایل فشرده: www.4goush.net
