صادق هدایت (زاده ۲۸ بهمن ۱۲۸۱ برابر با ۱۷ فوریه ۱۹۰۳ در تهران – درگذشته ۱۹ فروردین ۱۳۳۰ برابر با ۹ آوریل ۱۹۵۱ در آپارتمان اجارهای مکرر، خیابان شامپیونه، پاریس) نویسنده، مترجم و روشنفکر ایرانی است. هدایت از پیشگامان داستاننویسی نوین ایران و روشنفکری برجسته بود. بسیاری از محققان، رمانِ «بوف کور» او را، مشهورترین و درخشانترین اثر ادبیات داستانی معاصر ایران دانستهاند. هرچند شهرت عام هدایت نویسندگی است، اما آثاری از نویسندگانی بزرگ را نظیر ژان پل سارتر، فرانتس کافکا و آنتون چخوف نیز ترجمه کردهاست. حجم آثار و مقالات نوشته شده دربارهٔ نوشتهها، نوع زندگی و خودکشی صادق هدایت بیانگر تأثیر ژرف او بر جریان روشنفکری ایران است.
صادق هدایت در ۱۹ فروردین سال ۱۳۳۰ در پاریس خودکشی کرد. آرامگاه وی در گورستان پرلاشز، قطعهٔ ۸۵، در پاریس واقع است.
(از ویکیپدیا فارسی)
این مجموعه شامل اکثر داستانهای کوتاه و کتابها و نوشتههای متفرقه صادق هدایت است. کتابها به صورت الکترونیکی (PDF) بوده و از لحاظ نگارشی به متن اصلی وفادار هستند.
عناوین داستانها و کتابهای این مجموعه
- آب زندگی
- آبجی خانوم
- آفرینگان
- عروسک پشت پرده
- اسیر فرانسوی
- آتش پرست
- آینه شکسته
- بن بسن
- بوف کور
- چنگال
- داش آکل
- داوود گوژ پشت
- دن ژوان کرج
- گرداب
- حاجی مراد
- کاروان اسلام
- کاتیا
- گجسته دژ
- لاله
- مادلن
- مردی که نفسش را کشست
- میهن پرست
- محلل
- مردهخورها
- س.گ.ل.ل
- سه قطره خون
- شبهای ورامین
- صورتکها
- تجلی
- تخت ابونصر
- طلب آمرزش
- ترانههای خیام
- تاریکخانه
- زنی که مردش را گم کرد
- زنده به گور