مقدمه
استان سیستان و بلوچستان استانی در جنوب شرقی ایران است که دارای جمعیت ۲٬۷۷۵٬۰۱۴ نفر می‌باشد و پس از کرمان، دومین استان پهناور ایران به‌شمار می‌رود. این استان بیشتر آب و هوای گرم و خشک دارد اما در عین حال از گوناگونی آب‌وهوایی و اقلیمی ویژه‌ای برخوردار است و مناطق کوهستانی، جنگلی و باتلاقی نیز در این استان پهناور به چشم می‌خورد.
زاهدان مرکز این استان از طریق راه‌آهن با میرجاوه و پاکستان ارتباط دارد و از سوی کرمان هم به راه‌آهن سراسری ایران متصل است.
استان سیستان و بلوچستان با داشتن موقعیت راهبردی بازرگانی و ترانزیتی و دارا بودن کشاورزی و باغبانی (به ویژه میوه‌های استوایی و گرمسیری) و همچنین جاذبه‌های فراوان تاریخی و طبیعی و نیز صنعت در حال رشد از توانایی و ظرفیت بالایی برای توسعه و آبادانی برخوردار است. اگرچه در دهه‌های اخیر، کشف منابع طبیعی و معدن‌های بزرگ در استان رخ داد اما ایجاد صنایع در آن، با مشکل روبرو بوده و فقر در این استان گسترش یافته‌است. آموزش در این استان نیز با مشکل روبرو شده‌است و رسانه‌ها از «آمار تکان‌دهنده‌ی محرومیت تحصیلی در سیستان‌وبلوچستان» و «نبود امکانات اولیه برای تحصیل در مدارس این استان» نوشته‌اند. مردم این استان از دید امکانات ورزشی و سرگرمی نیز محروم هستند. کمبودهای بهداشت و درمان در این استان، بارها مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته‌است. در تیر ۱۴۰۰، استاندار سیستان و بلوچستان گفت که با «کمترین امکانات در حال مقابله با موج جدید کرونا هستیم» و اعلام کرد که ۱۰ شهر این استان، بیمارستان ندارند. زنان این استان از نظر سواد، درمانی، اجتماعی و رسانه‌ای دچار مشکلات جدی هستند.
در برخی نقاط استان افراد برای دستیابی به آب باید حدود ۴ کیلومتر راه طی کنند تا بتوانند از آب آشامیدنی استفاده کنند.
نامگذاری
سیستان که تغییر یافته‌ی سجستان یا سکستان است به «معنای سرزمین قوم سکا» است. قوم سکا نزدیک ۲۵۰۰ سال پ.م. به حاشیه‌ی رودخانه‌ی هیرمند آمدند. پس از یورش سکاها به این منطقه، نام پیشین زرنج یا زرنگ به سکستان تغییر یافت.
در گذشته زمین‌هایی با تپه‌هایی از ماسه‌های روان و رسوبات دریایی بوده که بخشی از آن در مسیر رودخانه‌ی هیرمند قرار داشته‌است. با کم شدن آب رودخانه بر بزرگی خشکی‌های پیرامونش افزوده شد و با اتصال دو آبادی نخستین به نام‌های ناصر آباد یا شهر ناصری و حسین‌آباد، آبادی بزرگی تشکیل می‌گردد که در سال ۱۳۱۴ خورشیدی بر پایه‌ی مصوبه‌ی هیئت وزیران، آن آبادی را زابل نامیدند و در سال ۱۳۱۶ خورشیدی نیز به مرکز سیستان تبدیل شد و نام سیستان به بلوچستان افزوده شد.
نامگذاری بلوچستان (مکران)
منطقه‌ی بلوچستان در قدیم به نام ماکا، ایالت چهاردهم ایران در دوران امپراطوری هخامنشی بوده‌است که سپس در دوران پسین به مکران، تبدیل و احتمال می‌رود که پس از تسخیر توسط نادرشاه افشار (۱۱۶۰–۱۱۰۰ ه.ق) این ناحیه به بلوچستان تبدیل شده‌است.
فردوسی در شاهنامه به مکران اشاره کرده‌است هنگامی که فرمانده‌ی سپاه قوم …
- فهرست مطالب
- مقدمه. 4
- نامگذاری.. 5
- نامگذاری بلوچستان (مکران) 5
- پیشینه. 6
- پیش از اسلام. 6
- جنگ جهانی اول. 7
- شاهنشاهی پهلوی.. 8
- جمهوری اسلامی.. 8
- جمعیت‌شناسی.. 9
- زبان بلوچی.. 10
- گویش سیستانی.. 11
- آموزش… 11
- بهداشت و درمان. 12
- وضعیت زنان. 12
- جغرافیا 13
- آب و هوا 14
- زمین‌شناسی.. 15
- زیرپهنه مکران. 15
- زیرپهنه جازموریان. 15
- محیط زیست… 16
- گونه‌های جانوری.. 16
- مناطق حفاظت‌شده. 16
- منابع طبیعی.. 17
- فرهنگ و هنر. 18
- موسیقی.. 18
- آشپزی.. 19
- مد و پوشاک…. 20
- ورزش… 20
- اقتصاد. 20
- صنایع. 21
- کشاورزی و دامپروری.. 21
- معادن. 22
- صنایع دستی.. 22
- گردشگری و جاهای دیدنی.. 22
- جاده‌ها و ترابری همگانی.. 24
- هوایی.. 24
- راه‌آهن.. 25
- منابع و مآخذ. 25
قسمت‌هایی از این مقاله حذف شده و نسخه کامل آن فقط در فایل‌های word و Pdf قابل دانلود است.
لطفا برای دریافت نسخه کامل این مقاله فایل‌های word و pdf را دانلود نمائید.
با خرید این محصول فایل word و PDF مربوط به این مقاله را دریافت خواهید کرد.
لینک دانلود بی‌درنگ پس از پرداخت نمایش داده شده و فایل فشرده مربوط به این مقاله آماده دانلود خواهد بود.
تعداد صفحات: 25 صفحه | حجم فایل: کمتر از 1 مگابایت | فونت استفاده شده: B Zar به همراه صفحه اول
رمز فایل فشرده: www.4goush.net
