«الکساندر گراهام بل» در ۳ مارس ۱۸۴۷ (25 آوریل سال 1847)، در شهر «ادینبورو» اسکاتلند متولد شد. وی بیش از چندسال به مدرسه نرفت، اما با همت خود و تلاش خانواده اش، هم در دوران ابتدایی و هم در دوران متوسطه، شاگرد ممتازی بود. او تحصیلات دانشگاهی نداشت و از آنجا که پدرش «ملویل بل»، متخصص فیزیولوژی صدا، اصلاح گفتار و آموزش به ناشنوایان بود، از همان دوران کودکی به شغل پدر علاقه پیدا کرد و تصمیم گرفت از این راه امرار معاش کند.
در سال 1871 میلادی (1250 هـ. ش)، الکساندر گراهام بل که در آن هنگام 24 ساله بود، برادر خود را به خاطر بیماری سل از دست داد و خود از بیماری جان سالم به در برد. وی در همان سال به همراه پدر و مادرش راهی شهر «انتاریو» کانادا شد و در آنجا با کمال آسایش، دوران نقاهت خود را سپری کرد.
الکساندر نامه‌ای از خانم «سارا فولر»، مدیر آموزشگاه ناشنوایان «بوستن»، دریافت کرد که در آن، از او خواسته شده بود تا شغل معلمی را در آن آموزشگاه بپذیرد. از این رو راهی ایالات متحده شد و با پذیرفتن این پیشنهاد، هر روز به کلاس درس می رفت و آنچه که از پدر خود برای آموزش ناشنوایان یادگرفته بود، تدریس می کرد. او در پایان روز، آزمایش ارتعاش را با دیاپازنهای [*] خود از سر می گرفت. الکساندر بر این باور بود که مساله ارتعاش، موارد ناشناخته زیادی در خود دارد. او در این زمینه به مطالعه یکی از کتابهای مشهور «هلموتز»، فیزیکدان نامی آلمانی، با نام «تئوری وظایف اعضاء مبنی بر مطالعه احساسات شنوایی» پرداخت و در همین زمان، یعنی در دهه هفتاد، در کارگاه برق «چارلز ویلیامز» – که مرجع بسیاری از مخترعان بود – با «تامس واتسون» آشنا شد.
بل در زمینه بهتر کار کردن دیاپازنها و فرستادن چند پیام در آن واحد با یک رشته سیم با واتسون صحبت کرد و برای ساخت این دستگاه، از او درخواست کمک کرد. از آن پس، الکساندر و واتسون آزمایشهای مختلفی را در مورد تلگراف هارمونیک انجام دادند.
آنها در مقابل هم، هریک در سویی از اتاق ایستاده بودند و سیم درازی، دو دستگاه را بهم وصل می کرد. الکساندر گاهی یک دیاپازن را به گوشش می چسباند، سپس آن را بر می داشت و کمی تنظیم می کرد و آزمایش را از سر می گرفت. آنها به درستی نظریه خود آگاه بودند، اما روش اجرای آن را نمی دانستند. در ابتدا نت ها را به دقت هماهنگ کرده و با سیم می فرستادند، اما آنها را به شکل درهم دریافت می کردند. بل پس از آزمایشهای زیاد، ناامید شد و در همین زمان به فکر تولید و ساخت تلفن افتاد. وی طرح خود را برای واتسون توضیح داد و پس از مشورت با او به این نتیجه رسید که ساخت تلفن به هزینه زیادی احتیاج دارد و از توانایی مالی آنها به دور است. چند روز بعد، الکساندر به دیدن آقای «هبرد» و آقای «ساندرز» – که هر دو آنها از سرمایه داران بوستن بودند – رفت و از آنها خواست که از چنین طرحی حمایت به عمل آورند. آنها استقبال چندانی از این طرح نکردند و به او پیشنهاد دادند که مشخصات تلگراف خود را به واشنگتن ببرد و آن را در اداره اختراعات ایالات متحده به ثبت برساند. از این رو، بل رهسپار واشنگتن شد و اختراع خود را ثبت کرد.
قسمت‌هایی از این مقاله حذف شده و نسخه کامل آن فقط در فایل‌های word و Pdf موجود هستند.
لطفا برای دریافت نسخه کامل این مقاله فایل‌های word و pdf را دانلود نمائید.
با خرید این محصول فایل word و PDF مربوط به این مقاله را دریافت خواهید کرد.
لینک دانلود بی‌درنگ پس از پرداخت نمایش داده شده و فایل فشرده مربوط به این مقاله آماده دانلود خواهد بود.
تعداد صفحات: 5 صفحه | حجم فایل: کمتر از 1 مگابایت | فونت استفاده شده: B Zar | به همراه صفحه اول
رمز فایل فشرده: www.4goush.net
