مقدمه
کمال‌الدین ابوالعطاء محمودبن علی‌بن محمود، معروف به خواجوی کرمانی و متخلص به خواجو (۶۸۹–۷۵۲ هجری قمری) یکی از شاعران نیمه‌ی اول قرن هشتم است. آرامگاه خواجو در تنگ الله اکبر شیراز است. وی از شاعران عهد مغول است و اشعاری در مدح سلاطین منطقه فارس در کارنامه‌ی خود دارد.
زندگینامه
خواجوی کرمانی که به نخل‌بند شاعران نیز شهرت دارد، در اواخر سده‌ی هفتم هجری در کرمان زاده شد. زمان تولد او را به اختلاف بین ۶۶۹–۶۸۹ هجری قمری ثبت کرده‌اند. او در دوران جوانی خود جدا از کسب دانش‌های معمول روزگار مسافرت را نیز پیشه نموده و بازدیدهایی از مناطق اصفهان، آذربایجان، شام، ری، عراق و مصر نیز داشته‌است. او لقب‌هایی مانند خلاق المعانی و ملک الفضلا نیز داشته‌است. او در نیمه‌ی سده‌ی هشتم هجری در شهر شیراز درگذشت و در تنگ الله اکبر این شهر نزدیک رکناباد به خاک سپرده شد.
خواجوی کرمانی شاعر بزرگ قرن هشتم هجری قمری، از بزرگان صوفیه و عرفای مشهور، همچنین از معتقدان به فلسفه وحدت وجود بود که در شاعری به «خلق المعانی»، «ملک الفضلا» و «نخل‌بند شاعران» شهرت داشت. او علاوه بر شعر و عرفان، در طب و ریاضیات نیز صاحب رای بود. خواجوی کرمانی از شاعران پیش از خود تاثیر گرفت؛ همچنین تاثیر بسیاری نیز بر شاعران معاصر خود گذاشت. او با وارد کردن مضامین عرفانی به شعر، به شیوه سنایی غزنوی و سعدی شعر می‌سرود؛ علاوه بر این، در مثنوی‌ها از فردوسی و نظامی تقلید می‌کرد.
در دوره خواجوی کرمانی، مذهب شافعی در کرمان و فارس رایج بود. خواجوی کرمانی نیز به مذهب سنی شافعی اعتقاد داشت و صوفی وابسته به سلسله مرشدیه، از سلسله‌های تصوف بود؛ اما به سبب ارادت خاص به امام اول شیعیان و ترجیح او بر خلفای سه‌گانه، برخی او را شیعه مذهب دانسته‌اند. قصیده غرایی که او در مدح امام علی (ع) سرود، همچنین ابیاتی که در مدح دیگر ائمه سروده، سبب ارائه چنین نظری شده است؛ اما او در اشعارش به‌طور علنی شیعه بودن خود را رد می‌کند.
خواجوی کرمانی علاوه بر مفاهیم عرفانی و مذهبی از طنز، هزل، همچنین نقدهای اجتماعی نیز در شعر خود بهره می‌برد. حافظ یکی از شاعرانی است که در مضامین مربوط به مبارزه با زهد و ریا از شعر خواجوی کرمانی تاثیر گرفت.
کمال‌الدین ابوالعطا محمود بن علی کرمانی، متخلص و ملقب به خواجوی کرمانی، شاعر و عارف بزرگ قرن هفتم در ۲۰ ذیحجه سال ۶۸۹ هجری قمری به دنیا آمد. به گفته دولتشاه سمرقندی، خانواده محمود بن علی از بزرگان کرمان بودند. باستانی پاریزی نیز او (خواجوی کرمانی) را به خاندان خواج که از ماورالنهر به کرمان مهاجرت کرده بودند، منتسب می‌دانست.
از زندگی شخصی محمود بن علی کرمانی اطلاعات دقیقی در دست نیست، همچنین تذکره‌نویسان در ذکر احوالات او اطلاعات صحیح و یک‌دستی ارائه نداده‌اند. به گفته منابع، وقتی محمود متولد شد، خانواده‌اش لقب «خواجو» را برای او در نظر گرفتند. خواجو مصغر واژه «خواجه» است و به احتمال زیاد برای حب او به کار رفته است، برخی نیز این واژه را برگرفته از واژه «خواج»، نام خاندان او، می‌دانند. برخی لقب خواجو را برگرفته از واژه «خواجه» و بعضی دیگر آن را برگفته از عنوان خاندان «خواج» می‌دانند
خواجوی کرمانی در ابتدای سن رشد و پیش از آغاز تحصیل، پدرش را از دست داد. او مطابق رسم زمانه خود در تحصیل، ابتدا صرف و نحو، ادبیات و علوم بلاغی را که لازمه آموزش قرآن و تفسیر بود فرا گرفت و سپس به دانش‌هایی چون موسیقی، نجوم، کلام و حکمت پرداخت.
خواجو دوره کودکی، نوجوانی و جوانی خود را (احتمالا تا ۳۰ سالگی) در زادگاه خود کرمان گذراند؛ سپس سفرهای طولانی خود را آغاز کرد. در این سفرها علاوه بر شهرهای….
- فهرست مطالب
- مقدمه. 3
- زندگینامه. 3
- عقاید و اندیشه‌ها 5
- آثار. 6
- آثار منظوم خواجوی کرمانی.. 6
- ۱. دیوان شعر خواجوی کرمانی.. 6
- ۲. خمسه خواجوی کرمانی.. 7
- ۳. مفاتیح القلوب و مصابیح الغیوب: 8
- آثار منثور خواجوی کرمانی.. 8
- اشعار. 8
- منابع. 9
قسمت‌هایی از این مقاله حذف شده و نسخه کامل آن فقط در فایل‌های word و Pdf قابل دانلود است.
لطفا برای دریافت نسخه کامل این مقاله فایل‌های word و pdf را دانلود نمائید.
با خرید این محصول فایل word و PDF مربوط به این مقاله را دریافت خواهید کرد.
لینک دانلود بی‌درنگ پس از پرداخت نمایش داده شده و فایل فشرده مربوط به این مقاله آماده دانلود خواهد بود.
تعداد صفحات: 9 صفحه | حجم فایل: کمتر از 1 مگابایت | فونت استفاده شده: B Zar به همراه صفحه اول
رمز فایل فشرده: www.4goush.net
