متن این کارت پستال مربوط به شعر به تو می‌اندیشم از فریدون مشیری است.

همه می‌پرسند: چیست در زمزمه مبهم آب

 چیست در همهمه دلکش برگ

 چیست در بازی آن ابر سپید،

روی این آبی آرام بلند،

که تو را می‌برد اینگونه به ژرفای خیال

چیست در خلوت خاموش کبوترها

چیست در کوشش بی حاصل موج

چیست در خنده جام

که تو چندین ساعت،

مات و مبهوت به آن می‌نگری

نه به ابر، نه به آب، نه به برگ، نه به این آبی آرام بلند،

نه به این خلوت خاموش کبوترها،

نه به این آتش سوزنده که لغزید به جام،

من به این جمله نمی اندیشم

من مناجات درختان را هنگام سحر،

رقص عطر گل یخ را با باد،

نفس پاک شقایق را در سینه کوه،

صحبت چلچله‌ها را با صبح،

نبض پاینده هستی را در گندم زار،

گردش رنگ و طراوت را در گونه گل،

همه را می‌شنوم،

می بینم،

من به این جمله نمی اندیشم!

به تو می‌اندیشم

ای سراپا همه خوبی

تک و تنها به تو می‌اندیشم

همه وقت، همه جا

من به هر حال که باشم به تو می‌اندیشم

تو بدان این را، تنها تو بدان!

تو بیا، تو بمان با من، تنها تو بمان!

جای مهتاب به تاریکی شبها تو بتاب!

من فدای تو، به جای همه گل‌ها تو بخند!

اینک این من که به پای تو در افتادم باز

ریسمانی کن از آن موی دراز

تو بگیر، تو ببند!

تو بخواه، پاسخ چلچله‌ها را، تو بگو!

قصه ابر هوا را تو بخوان!

تو بمان با من، تنها تو بمان!

در دل ساغر هستی تو بجوش!

من همین یک نفس از جرعه جانم باقیست،

آخرین جرعه این جام تهی را تو بنوش!

«فریدون مشیری»