نظریه دانشمندان درباره ساختار اتم
تامسون به درستی دریافت که الکترون یکی از اجزای اصلی تشکیل دهنده ماده است، اما در برابر سؤالی که فوراً در پی کشف او مطرح شد، جواب مناسبی ارائه نکرد. سؤال این بود که اگر ذراتی با بار منفی و جرم بسیار کم در درون ماده هستند، پس جرم عمده‌ی ماده از کجاست و همچنین بار مثبتی که باید این بار منفی را خنثی کند (چون ماده‌ی معمولی از نظر الکتریکی خنثی است) چه منشأیی دارد؟ پاسخ او به این سؤال همان مدل کیک کشمشی (یا یک چیزی در همین مایه-ها) بود. لازم بوداین مدل مورد بررسی تجربی قرار گیرد. رادرفورد این کار را انجام داد. آزمایشی که او انجام داد به این شکل بود که باریکه‌ای از ذرات آلفا (که اکنون می‌دانیم در واقع همان هسته‌های هلیوم هستند: 2 پروتون و 2 نوترون) را به سوی ورقه‌ای بسیار نازک از طلا فرستاد (ورقه‌ی طلا را بمباران کرد).
اگر مدل تامسون برای ساختار ماده درست می‌بود، باید تمامی‌ذرات آلفا با کمی‌انحراف از ورقه عبور می‌کردند، اما هیچکدام نباید دچار انحراف شدید در مسیر خود می‌شد. اما در عمل مشاهده شد که تعداد خیلی کمی‌از ذرات آلفا از ورقه طلا «پس زده شدند»، یعنی تقریباً در عکس جهتی که به سمت آن رفته بودند، از سمت آن برگشتند. معنی این پدیده آن بود که آنها با ذراتی بسیار سنگین‌تر از خود برخورد کرده بودند و نسبت بسیار کم ذرات پس رانده شده نشان می‌داد که این ذرات بسیار سنگین باید سطح (حجم) بسیار کمی‌را در ساختار ورقه (بلور) طلا اشغال کرده باشند. الکترون‌های تامسون به وضوح نمی‌توانستند عامل مهمی‌در این پس زدگی ذرات آلفا باشند، چرا که جرم بسیار کمی‌داشتند. پس رادرفورد به درستی نتیجه گرفت که ذرات بسیار سنگینی که در ساختار ورقه‌ی طلا بودند، «هسته»های بسیار سنگین و دارای بار مثبت بودند که… که چی؟ الکترون‌ها چی؟ این اولین بار بود که لزوم تدوین چیزی به نام «مدل اتمی» احساس شد.
حالا می‌دانستند که در درون ماده دو چیز وجود دارد: الکترون-های سبک با بار منفی و هسته‌های سنگین با بار مثبت. همچنین می‌دانستند که بیشتر حجم ماده را آن الکترون‌ها پر می‌کنند، نه هسته‌ها (یعنی سخت‌ترین و سنگین‌ترین و متراکم‌ترین موادی که تاکنون دیده یا درباره‌اش شنیده‌اید، عمدتاً توخالی است!). حالا این اجزای سبک و سنگین چه « آرایشی» در درون ماده داشتند؟ بدیهی‌ترین پاسخ که به ذهن فیزیک‌دانان آن موقع رسید، مدلی مانند سیستم منظومه شمسی بود، با این تفاوت که این بار نیروی نگه‌دارنده‌ی مدار، گرانشی نبود، بلکه الکترو مغناطیسی بود. پس جناب رادرفورد مدلی پیشنهاد کرد که به مدل سیاره‌ای رادرفورد برای اتم معروف شد: هسته‌های سنگین و دارای بار مثبت در مکان‌های نسبتاً ثابتی در درون اتم قرار داشتند و الکترون‌ها مانند زمین و دیگر سیارات منظومه شمسی که به گرد خورشید بر مدارهای بیضی شکل می‌چرخند، به دور هسته‌های اتم می‌گردند. رادرفورد هسته‌ی سبک‌ترین اتم، هیدروژن را، پروتون نام نهاد. شکل زیر طرح کلی دستگاه آزمایش رادرفورد را نشان می‌دهد.
- فهرست مطالب
- نظریه دانشمندان درباره ساختار اتم.. 3
- محل شکل.. 4
- (اتم) را چه کسی کشف کرد. 5
- تولد یک دانشمند. 5
- اکتشافات علمی.. 6
- مدل اتمی‌رادرفورد: 7
- زندگی شخصی رادرفورد: 7
- اتم- کهکشان شگفتی‌ها: 8
- الکترون نخستین ذره زیر اتمی: 11
- پرتوزایی: 12
- دیگر ذره‌های سازنده اتم: 13
- عدد جرمی‌و ایزوتوپ‌ها 13
- جرم یک اتم.. 13
- طیف نشری خطی: 14
- مدل اتمی‌بور: 14
- مدل کوانتومی‌اتم: 15
- عدد کوانتومی‌مغناطیسی اسپین (MS): 16
- نارسایی‌های مدل اتمی‌رادرفورد: 16
- نارسایی‌های مدل اتمی‌بور: 17
- نارسایی‌های مدل اتمی‌رادرفورد: 17
- نارسایی‌های مدل اتمی‌بور: 18
- منابع و مآخذ. 18
قسمت‌هایی از این مقاله حذف شده و نسخه کامل آن فقط در فایل‌های word و Pdf موجود هستند.
لطفا برای دریافت نسخه کامل این مقاله فایل‌های word و pdf را دانلود نمائید.
با خرید این محصول فایل word و PDF مربوط به این مقاله را دریافت خواهید کرد.
لینک دانلود بی‌درنگ پس از پرداخت نمایش داده شده و فایل فشرده مربوط به این مقاله آماده دانلود خواهد بود.
تعداد صفحات: 5 صفحه | حجم فایل: کمتر از 1 مگابایت | فونت استفاده شده: B Zar | به همراه صفحه اول
رمز فایل فشرده: www.4goush.net
