جایرو دستگاه کوچکی است که معمولآ شامل دو قسمت حس کننده (Sensor) و پردازشگر (Processor) بوده و رفتار ارتعاشی و ناخاسته دم را بر اثر عوامل مختلف نظیر باد جانبی، بد کار کردن موتور (و متعاقبآ افزایش و کاهش گشتاور ملخ اصلی) خنثی میسازد. جایرو بر سر راه گیرنده و سرووی رادار قرار گرفته و فرمان ارسالی به رادار را تصحیحح میکند. در واقع جایرو برای کنترل رادار همانند کمک خلبانی است که از خود خلبان بهتر عمل میکند.
جایروها از لحاظ مکانیزم داخلی به دو نوع جایروی مکانیکی (Mechanical Gyro) و پیزو جایرو (Piezo Gyro) و از نظر عملکرد به دو نوع Heading Hold و Non Heading Hold (یا Rate Gyro)تقسیم میشوند.
در قلب حسگر یک جایروی مکانیکی یک وزنه کوچک در حال چرخش وجود دارد که از یک موتور الکتریکی کوچک نیرو میگیرد. چرخش وزنه خاصیت ژیروسکوپیک ایجاد کرده و هر حرکت در راستای محور عرض یا به عبارتی هر چرخش یا ارتعاشی حول محور عموودی، توسط وزنه چرخان احساس میشود. به این صورت که به دلیل خاصیت ژیرسکوپی به سمت عمود بر راستای نیرو منحرف شد و این انحرف بسیار محدود سیگنالی را برای واحد پردازشگر و نهایتآ سروو ارسال میکنند تا حرکت ناخواسته را خنثی کند. این جایروها که نظر عملکرد از نوع Non HeadingHold یا Rate Gyro میباشند توسط یک کمپانی آلمانی به نام KAVAN Corporation در سال 1978 به بازار عرضه شد.
نوع جدیتر، دقیق تر و گرانتر جایروها، Piezo Electric یا Piezo Gyro میباشند. نمونه دست ساز این جایروها از سال 1988 توسط چند مدلر مستقل مورد استفاده قرار گرفت و اولین بار توسط شرکت فوتابا (Futaba) به تولید انبوه رسید. پیزو جایروها عملکرد بسیار بهتری نسبت به جایروهای مکانیکی دارند. به دلیل اینمه این جایروها هیچ قطعه متحرکی ندارند، بسیار کم مصرف تر بوده و میتوانند در ابعاد کوچک تری ساخته شوند. در حسگر این جایروها از صفحه پیزو الکتریک (Piez crystal) استفاده شده که با کمترین خشمی اختلاف ولتار ایجاد میکنند.
در واقع Piezo crystal از دو صفحه چسبیده به هم تشکیل شده که با خم شدن آن یک صفحه تحت کشش صفحه دیگر تحت فشار قرار میگیرد و اختلاف ولتار ایجاد میکند. وقتی حسگر جایرو در مکان مناسب نسب میشود کوچک ترین حرکت دم به سمت چپ شدن صفحه پیزوالکتریک شده و در فرمان خنثی کننده به سمت سرووی رادر ارسال میشود.
پیزو جایروها میتوانند به صورت Heading Hold و Non Heading Hold عمل کنند. نوع اول دماغه هلیکوپتر را در هر شرایط در یک جهت نگه میدارد تا فرمانی از سوی خلبان ارسال شود. بنابراین در صورت استفاده این جایروها نیازی به ترکیب گام ملخ دم با کلکتیو (Tail rotor/collective pitch mix) نمی باشد. اما نوع دوم فقط حرکات ارتعاشی ناخواسته را خنثی کرده و در پرواز ایستا نمی تواند جهت دماغه را ثبت نگه دارد. بنابراین دماغه به سمت باد تغییر جهت میدهد.عیب Rate Gyroها این است که نمی توانند فرمان خلبان را از عوامل دیگر مانند کم زیاد شدن سرعت باد جانبی، تشخیص دهند. بنابراین دو درجه تنظیم حساسیت بر روی واحد پردازشگر آنها تعبیه شده که شما بتوانید با دو تنظیم مختلف پرواز بهتری داشته باشید. اگر حساسیت جایرو را زیاد کنید بازه بیشتری از حرکت سر سروو تحت کنترل جایرو قرار میگیرد که این برای پروازهای ایروباتیک مناسب نیست.برای عملکرد بهتر است با استفاده از برنامه ATV رادیو کنترل، بازه حرکت سروو را بیشتر کنید تا محدوده اختیار فرمان بیشتری گردد. اما در مقابل جایروهای Heading Hold میتوانند فرمان خلبان را از عوامل دیگر تشخیص دهند.
تنها عیب این جایروها این است که صفحه پیزوالکتریک آنها نسبت به دما حساس بوده و تغییرات خاصیت میدهند که البته این مربوط به پیزو جایروهای اولیه بوده و در جایروهای جدید تا حد قابل قبولی مرتفع شده است.
با خرید این محصول فایل word و PDF مربوط به این مقاله را دریافت خواهید کرد.
لینک دانلود بیدرنگ پس از پرداخت نمایش داده شده و فایل فشرده مربوط به این مقاله آماده دانلود خواهد بود.
تعداد صفحات: 3 صفحه | حجم فایل: کمتر از 1 مگابایت | فونت استفاده شده: B Zar | به همراه صفحه اول